Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

Quae ergo distinctio sit consideremus, nisi forte illa, quia, ubi in bono accipitur transire, absolute dictum est, non dixit \'hoc\' aut \'illud transiens\', sed tantummodo transiens\', ubi in malo: \'transeuntes, inquit, uiam. uia enim bona est quae a commeantibus frequentatur, non facile incursatur a latronibus, qui auersa uiarum obsidere consuerunt; iter regale munitum est.

Moyses autem non transiuit uiam, sed in uia stetit, cui dictum est: t n autem hic sta mecum. stetit cum illo qui ait: ego sum uia, ueritas et uita. hanc qui uiam transit, labitur. Moyses autem non lapsus est, sed pertransiuit a saecularibus ad spiritalia, a temporalibus ad aeterna. et qui uidit impium nec remansit, sed pertransiuit, euasit, quia non adhaesit impio, ne fieret unum corpus, sed se ab eodem separauit.

et cui dicitur: transi, recumbe, euadit utique laboriosam praesentem seruitutem, ut habeat gloriosam futurorum quietem. et sponsae dicitur: ades huc a Libano, sponsa, ades huc a Libano- transibis et pertransibis a principio fidei. tarnsit et pertramsit quae festinat ad sponsum, pertransit saeculum, transit ad Christum.