Expositio Psalmi CXVIII

Spreuisti, inquit, omnes qui dis cedunt a iustificationibus tuis, quia i niqua cogitatio eorum. omnis superbus inmundus est in conspectu domini, quia non potest per superbiam sua mundare peccata, qui adroganti [*](7cf. Luc. 7,30 10 Ps. 50, 6 12 cf. Luc. 18, 11—14 16cf.Matth. 11,29 21 I Cor. 4, 7 25*Ps. 118,118 ) [*]( 6 ei nostra Oav 7 est (s.l.m2M) enim MNO est om.AG 9 iustificatur GMRm2 alt. quem] qui Rm2 12 malus AGMmlNPmlR (magis in mg.m2) 13 de M se om.O 15 domini AOv, om. eet. 17 affectum Mml effectu Bml 19 dicat AOPR oportet] add. meditari GM domini 0 semper] add- laudari AOR laudare Pm2 et] add. si Mm2N quam om.N est Rml 21 autem om.MNa 24 accipit Om2 est auetor av 25 praemittunt VI AGNOPR disceudunt Rml 27 dei a quia] qui M 28 suam OPRv qui] quae Am2PR, add. ea A )

bene autem caelestis seruatur praerogatiua clementiae, quia nullum repellit, sed quicumque noluerint peccata propria confiteri, ipsi discedunt a domino deo nostro. denique ille discessit, qui peregre profectus omne quod acceperat a patre fidei et gratiae patrimonium dissipauit. et quia eum discessisse paenituit, postea est regressus ad patrem, quem reliquerat, cum peccatum proprium nollet fateri.