Expositio Psalmi CXVIII

uel quia semen eius multitudo gentium sit quae in hoe saeeulo laborem elegit. credens in dominum Iesum, ut consolationem habent futurorum. Manasse autem semen est populus obliuionis. qui proprium oblitus auctorem exaltatus ad tempus in hoc saeculo est. daturus in reliquum poenas graues. quia deum suum et dominum denegauit. [*]( 1 *Eccli. 1,16 (20) 3 cf. Cant. 2,6 6 cl. Prou. 3,16 15*Gen. 48,19 19*Gen. 48, 20 ) [*]( 1 dei uerbo est av dei est AOR 2 dominum JI timet deum 0 3 mittet AGMRml 5 propriae (-e) GMNPmlR proprietates suas Ov 6 sapientiae OTm2 sapientia eet. av eius Tm2, om.0 et cet. av. tj. tin. 9etcap. 33 (recte intellexii Ihm) 8 donata MNml ditata P 11 etiam hoe 0 prophetiae R israheI R 12 effraim AMm2R effrem GMmlNOPa Ephraem v 14 capod M manasses P manassen R 17 erit maior illo 0 18 hoc est om.Ov efrem AGR effrem MmlNPa effraim Mm2,om.OTv 19 uosJIm2 Nm2a nos Nml efrem AR effrem GMmlNPa effraim Mm20 Ephraem v 20 eiusj add. est M sit omM 22 manassa P Manasses Oav 23 exaltatur MmlN 24 in om.M )

Hoc ideo diximus, ut probaremus ea esse potiora quae futura sunt. denique laeua sapientiae sub capite sponsae est, dextera autem superior, quae totam conplectitur sponsam. itaque illa quasi fulcrum est quietis praesentis, quo anima innixa requiescit. habet ubi reclinet caput suum, quia laeua sapientiae diuitiae sunt et gloria.

ad tempus haec demulcent et ex parte solacio sunt. et ideo filius hominis non habebat ubi caput suum reclinaret, quia, cum diues esset. pauper factus est nec gloriam aliquam istius saeculi requirebat, quia uenerat non ut in portione, sed ut uniuerso humano generi subueniret, dicens: mihi irascimini quia totum hominem sanum feci sabbato?, hoc est \'totum\' non ut facultatum conlatione ditaret, non ut honorum insignibus, non ut gloriae saecularis cumularet augmento — haec enim non habent beatitudinis et gratiae plenitudinem —, sed \'totum\' hoc est, quo longitudinem uitae conplecteretur aeternae. neque enim communis uitae similis uita in dextera est sapientiae, sed longitudo uitae est, ut, qui accipit uitam a sapientia, non exiguitatem uitae, sed perpetuitatem et aeternitatis longitudinem adipiscatur.