Expositio Psalmi CXVIII

Ambrose, Saint, Bishop of Milan

Ambrose. Sanctii Ambrosii Opera, Pars Quinta (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 62). Petschenig, Michael, editor. Vienna; Leipzig: F. Tempsky; G. Freytag, 1913.

Sequitur uersus quartus: uoluntaria oris m e i conproba, domine, et iudicia tua doce me. qui se humiliat, uiuificatur iuxta promissum dei, qui uiuificatur spiritu dei uoluntarius est minister. plurimum enim refert. utrum ex uoluntate quid facias an ex necessitate. quod placeat deo. denique uoluntarius minister habet praemium, coactus dispensat obsequium. sicut apostolo docente cognouimus.

scripsit enim : uae enirn mihi est si non euangelizauero. si enim uolens hoc ago, mercedem habeo: si autem inuitus. dispensatio mihi credita est. uide uoluntarium executorem caelestis arbitrii. liber erat ex omnibus et omnium seruus [*]( 4*Ps. 118. 71 7 cf. Ps. 118. 107 9 loh. 1, 1-2 18*Ps. 118,108 20 cf. Ps. HS, 107 24 I Cor. 9, 16-17 28 cf. I Cor. 9, 19 ) [*](1 alt. in om.O domum GMPm2av. tf. p. 140. 7 2 dominns om.0 domino] ei NTa 11 et deus erat uerbum coł.N 14 potest M ^ 15 ud M facis A, add. et 0 16 uerbo] ipso 0 nihil sine ratione om. T 17 o—rationabilis om.JtIml 18 uersus om.AGMNPRm1 quartus] IIII AGNO. om.M 20 iuxta] secundum MORav domini Aav 24 dicenreMNOa 27 dispositioN excusatorem 0 exequutorem P 28 erat] at eras. R )

314
est factus — uoluntate utique, non necessitate —, ut plurimos lucraretur. his quoque, qui legis uinculo tenerentur, quasi

sub lege esset se exhibuit, cum sub lege non esset, ut eos seruaret qui sub lege uiuebant. infirmis infirmis factus est, ut infirmos adsumptione infirmitatis propriae sustineret: omnibus omnia factus est non legitima necessitate, sed uoluntatis obsequio. aperuit mihi huius altitudinem consilii in epistula ad Philemonem scripta, quia quod ipse esset alium esse uellet, ut uoluntate potius quam necessitate detulisse domino uideretur.

I itaque pro Onesimo interueniens sic ait: tu autem illum ut mea uiscera suscipe; quem ego uolueram mecum detinere, ut pro te mihi ministraret in uinculis euangelii, sed sine consilio tuo nihil uolui facere, ne uelut ex necessitate bonum tuum esset, sed uoluntarium. quam sedulus suasor. qui cum esset uas electionis diuinae, consortium consilii non

dedignabatur alieni, ne alterum fructu uoluntatis propriae defraudaret! recte ergo Dauid ait quasi propheta: uoluntaria oris mei conproba, domine, oris sui offerens domino sacrificium uoluntarium, eo quod ut apis illa prophetica bonos flores colligere ore consueuerit, fauos ore fingere, mella ore conponere et ex herbis suauibus ore filios legere, quae, cum sit, inquit, robore infirma, sapientiae praedicatione substantiae suae producit aetatem. quod sit istud uoluntarium oris sacrificium, recognosce: imola deo sacrificium laudis.