Expositio Psalmi CXVIII

Quanta sanctus Ioseph pertulit, quam acerba, quam dura! primum fratrum odia, degeneris seruitutis aerumnas, parentibus defraudatus, ablegatus exilio, negotiatorum uernula et Aegyptii ignobilis uile mancipium. quae potuit nobilis prosapiae puero grauior esse temptatio, quam ut tanto familiae splendore deiectus seruiret apud Aegyptios?

est consolabilis seraitus seruire uel iustis; aequitate domini leuatur iniuria seruitutis. tanto igitur genere deiectus satis gratum habebat, si ministro regio suum obsequium probaretur. ne hoc quidem satis fuit ad temptationis acerbitatem. redit aduersarius ad suas artes notasque uires suas omni fraude commouit, ut per mulierem laqueos innoxiae necteret conscientiae.

concitauit in eum libidinis stimulis uxorem domini sui, quae adulterinos a seruulo concubitus flagitaret, ut, si adquiesceret, crimen impleret, si recusaret, incideret offensam, nexum calumniae non euaderet. denique trusus in carcerem et innocens inter noxios aestimatus ab eo [*](3*Hiob 2,10 7*Ps. 118, 92 15 cf. Gen. c. 37 sqq. ) [*]( 1 perfossns Pm2 2 qui] cum 0 menisset P 3 credidit v respondit GMNOav respondebit Pml 5 aduersis AO 6 fide 0 paenitentiae Am1GMm1Pm 1RT 8 forteNO 10 dicit NOSav dicet eet. plurima om.O 11 eqauleo v laminis GMOPv gladioque a 12 conprobatur PR 13 subplicia R 15 primo AOv 19 aegiptios P 20 ledebatur APR uel loquebatur s. ser. P 21 ministerio GM 22 nec Oab temptationum A temptationem R, add. et Rm2 23 totasque a commouet Mtn20 26 flagitarit PRm2 adquiescerit Gml 27 recausaret Rml nexum] noxam G noxiam M 28 carcere APR exstimatos 0 )

plurimos enim subplantauemnt secundae res, quos supplicia acerba non fregerant. producitur e carcere nutu regio, interpretatur somnium, eligitur ut honore praestantior esset omnibus Aegyptiis, regi secundus esurientibus populis alimenta diuideret. obiciuntur ei fratres, qui eum ad seruitutis iniuriam non fraterno amore uendiderant, ut uel contumeliae

et adpetitae salutis dolore temptatus excuteret germanitatis affectum. sed uir iustus oblitus est contumeliam, cumulauit gratiam; eo se magis fratrem uoluit exhibere quo fratres ipse non fuisset expertus. denique hoc munere et patrem recepit et fratrem pia fraude quaesiuit. quid igitur aliud melius diceret sanctus Ioseph quam istud ad dominum: nisi quia lextua meditatio mea est, tunc forsitan perissem in humilitate mea?