Expositio Psalmi CXVIII

cum enim repleta fuerit humilitas, peccatum soluitur. denique et in Esaiae libro habes, quia dicit dominus sacerdotes, loquimini in cor Hierusalem, consolamini eam, quia repleta est humiliatio eius; solutum est peccatum eius, quia accepit de manu domini duplicia peccata sua. aduertis igitur quia, ubi [*]( 5 ) desolatio, ibi humilitas; desolationem enim sequitur humilitas iusto ordine, humilitatem patientia, patientiam probatio, consolatio probationem. quod habes et in apostolo scriptum, quia t r ibulatio patientiam operatur patientia autem probationem, probatio autem spem; spes autem non confundit, quia caritas dei diffusa est in cordibus nostris per spiritum sanctum u m, qui utique nostrorum est consolator affectuum. [*]( 7*11 Reg. 16,10—12 17*Esai. 40, 2 24*Rom. 5,3-5 ) [*]( 4 mittigaret A arbitraretur 0 5 in] ut R (del.), om- A suae AR (del.) temptationis A temptatione del. R iudicio A 6 ad om. a duci a abessam N Pv abisai ex abesam Rml cupientia 7 dieitmaleiV 11 dimit- titeGMNPa 12 ut om. P 13 retribuet GMm1NPm1Rav 15 profetieo AR dixit] add. illi M, sed dtl. 16 soluetur Pm2Rm2 17 isiiae GMNOv dixit av dominus] add. ad 0 18 in] ad /t eam om. 0 20 illius 0 21 sua peccata N 22 enim om. 0 23 probationem consolatio NPav 29 est post qui tr. 0 eonsolator est MNav consolatur A )

Quod autem ait: dabit in sepultura os suum, ostendit quandam supra modum patientiae taciturnitatem, ut tamquam sepeliat os proprium, ne loquatur, et uelut quodam aggere uirtutum obstruat, ne uocem doloris emittat, tantum pondus adserens patientiae quam spes foueat, ut uocem ipsam uelut busto quodam ac tumulo sepeliat ac concludat, quam nulla extorquere, nulla nec excitare possit iniuria. huius quoque litterae interpretationem ut potuimus explicauimus; ueniamus ad psalmum.

Itaque primus uersiculus est: manus tuae f ecerunt me et Parauerunt me,. da mihi intellectum, ut discam mandata tua. magno commendationis usus exordio est, ut opus dei esse se diceret, quo facilius circa operis sui gratiam fauor inclinaretur auctoris. grandis enim praerogatiua est etiam in rebus humanis, ut aliquis operibus et beneficiis faueat