Explanatio Psalmorum XII

Et cum hoc diceret, leuauit oculos suos et uidit hinc persecutores, inde nequitias spiritales in unum ponuenire et ait: quo usque irruitis in hominem, interf icientes uniuersos?, hoc est: lquid delere genus festinatis humanum? nescitis me pro omnium redemptione uenisse? obtuli me pro cunctis, ut omnes mea oblatione protegerem\'. \'hominem\' ergo aut pro humana omni accipimus multitudine aut, si de uno accipimus, de ipso dictum intellegimus: irruitis, sed in hominem, quia supra deum irruere non potestis, sicut habes alibi:

quid me quaeritis occidere hominem? neque enim diuinitas morti poterat esse subiecta, sed humana susceptio. si ergo in me irruitis et me uultis tenere, quid eos qui mecum sunt uultis occidere ? satis est uobis habere quem quaeritis. non quaero consortem passionis, qui ad salutem omnium adiutore non egeo. non requiro legatum, nuntium non praemitto, sed [*](2 Phil. 2,6 5 *Ps. 61, 3 10 *Agg. 2, 6 (7) 14 cf. Luc. 9, 56 20 cf. Eph. 6,12 *Ps. 61, 4 28 *Ioh. 8,40 ) [*]( 12 archam CP Gomorrha v 14 saluare P 16 ut non tr. P 22 festinatis genus P humanum] add. hominem CPv 30 tenere — 31 uultis om. v 32 non] neque v passioncs Aml )

irruitis igitur tamquam parieti inclinato et maceriae inpulsae, ignari quia ueni, non ut inclinarem parietem et maceriam inpelleremsed ut soluerem. ueni enim pax, ut faciam utraque unum, et medium parietem maceriae soluens, qui carnem et animam diuidebat, ut unum sentire non possent. et ideo caro animae repugnabat et subdita imperio eius esse non poterat, quia obiecti parietis obstaculo gubernaculis eius parere non poterat.