Explanatio Psalmorum XII

Qui eleuauerit uocem suam, hic potest dicere: bene nuntiaui iustitiam tuam in ecclesia magna. quid est quod addidit \'magna\', nisi quia fuit ante non magna? quae est magna nisi de totius orbis terrarum partibus congregata,

quando ab oriente -et occidente, septentrione et meridie -populi gentium sunt uocati? ubi tamen legimus alibi magnam ecclesiam: confitebor tibi. domine, in ecclesia magna, in populo graui laudabo te, ibi ergo ecclesia magna ubi populus grauis, hoc est non inquietus et mobilis, qui sedit manducare et bibere et surrexit ludere. grauis populus est qui fidem deo suo seruat et qui non aliqua leuitate [*]( 6 *Esai. 1, 3 10 Ioh. 7, 38 15 Ps. 45,5 15 *Ps. 92, 3-4 17 cf. Ps. 148, 4 18 *Ps. 39,10 22 cf. Luc. 13, 29 24 *Ps. 34,18 26 *Ex. 32,6 ) [*]( 1 conferunt JIC conserunt Bml qualis Bml 4 cristum B 5 recepit] receperat a 7 asina F israhel F 9 operatus est aav 11 dixit F 15 hiis B 16 post suam ald. eleuabunt flumina fluctus suos v 18 eleuarunt Bml eleua*t (n eras.) D eleuauit E eleuat F 21 congregata partibus Fml 22 post quando t. J. add. uenient Bm2 et ab occidente A, deinde meridie s. l. add. et septentrione B septemtrioue F et a meridie BCll, om. A 23 ubi] alibi v tamen] add. lege C, del. m2 alibi om. v 28 mutatur Fml )

Qui autem praedicat in ecclesia magna, non abscondit iustitiam dei in corde suo, sed exaltat uiribus uocem suam, annuntiat Christum. non timet eum coram populo praedicare, non erubescit crucem eius, sed gloriatur in illa domini passione. non sequitur litteram legis, sed eruit profunda mysteria, quibus reuelet domini Iesu gloriam, quem lex significauit esse uenturum ad ecclesiam quae magna est congreganda. iustitia igitur fides est. denique credidit Abraham deo et reputatum est ei ad iustitiam. ecce labia mea non prohibebo. domine, tu cognouisti. sic et alibi: tu cognouisti sessionem meam et resurrectionem meam.

Ad patrem dicit: iustitiam meam non abscondi in corde me o, ueritatem tuam et salutare tuum dixi. totus ex persona Christi psalmus iste est. ideo \'iustitiam meam1 dicit, licet non arroganter et homo possit dicere iustitiam suam, qui deo credit et fidem suam sibi reputari ad iustitiam confitetur. ueritatem et misericordiam diligit, qui fidem praedicat ueram et peccata dimittit. ideo enim Christus aduenit, ut fidem statueret, remissionem tribueret peccatorum.

Et quia ex persona saluatoris totum hunc esse diximus psalmum, ne forte dicant Apollinaristae: \'ecce corpus, dixit, praeparasti mihi, non etiam animam\', audiant in inferioribus psalmi huius dicentem: con fundantur e t reuereantur s imul qui quaerunt animam am meam, ut aui era n tea m. [*]( 1 cf. Eph. 3,17 2 cf. Rora. 8, 38-39 5 cf. Ps. 39,10—11 6 cf. Eccli. 46, 20 (23) 8 cf. Gal. 6,14 12 *Gen. 15, 6 13 *Ps. 39,10 14 Ps. 138,2 16 *Ps. 39,11 20 cf. Rom. 4, 5 21 cf. Ps. 83,12 25 *Ps. 39, 7 . cf. Hebr. 10, 5 27 Ps. 39, 15 ) [*]( 6 exaltando BC annuntians (iav 9 misteria ABDF 12 abraam B 18 dilexi Bfiab 19 dicit] add. ideo fi 20 deo] ideo A 22 praedicat ueram] praedicauerat a 25 apollonoristae ABml apollonaristae Bm2 dixi DF 26 audiunt Aml )