Explanatio Psalmorum XII

nam si dilexisset proximum, potuisset pauperibus subsidia sui patrimonii non negare. ideoque gradum primum legis ascende, ut possis ad euangelii caeleste fastigium peruenire. unde arbitror, quod quasi sub lege positus, morem legis in primo psalmo secutus, ex sua persona sanctus propheta magis cauenda denuntiet quam sequenda proponat, in quadragesimo autem psalmo, qui ex persona

dicitur saluatoris, adhortatio magis uirtutis fiat quam erroris repressio; de passione enim saluatoris loquitur. et ideo euangelii dispensator etiam, sicut possumus aestimare, cum audiuimus dicentem: beati misericordes, et psalmo aeque propriae passionis et in euangelio misericordiam coronauit. sed adoriamur iam psalmi explanationem et uirtutem inspiciamus propheticam. [*]( 4 cap. 19—24] cf. Basil. homo in ps. 1, cap. 4 5 *Ex. 20,13.15 9 Matth. 19, 18 ll*Matth. 19,21 19 cf. I Cor. 9,20 21,cf. Ps. 40,2 25 Matth. 5,7 ) [*]( 1 liquisti fJ (ex linquisti F) av 2 a uirtute B 3 peccatis DFml 5 dicentem om. A 9 non facies furtum om. DF 10 furtum facies BCEav 14 qui] quia ACEv facilia sibi A 16 alt. potuit fJ pauperi B 21 qui] add. est p 22 dicitur] inscribitur v, om. BmlCfi saluatoris inscribitur Bm2C adortatio A uirtutes Aml ad uirtutem B uirtutum fJ depressio fJv 23 saluatoris om. BC 24 existimare a audimus DEm2F audiamus a 25 et-26 passionis om. fJ aeque scqipsi itaque ABCmla, del. C, om. v; utique coni. Engelbrecht \' )

Beatus, inquit, uir qui non abiit in consilio impiorum et in uia peccatorum non stetit et in c ath e dr a pestilentiae non sedit. possumus dicere tres esse species peccatorum, quas hic putamus expressas, cogitationis, operationis, permansionis, beatumque eum significari, qui et non cogitauerit quod malum est.

nam quo modo potest beatus esse, qui suis cogitationibus accusantibus die iudicii reuincendus est? etiamsi hominem fefellit, testem refugit accusatorem euasit, se tamen sui accusatorem uitare non poterit; - quem maxime debet timere, quia et accusatorem habebit et confitentem reum.

beatus ergo est, qui et non cogitauerit quod malum est et non operatus fuerit peccatum — quia interdum et sine cogitatione delinquimus; ex multiloquio enim non effugimus peccatum — et non perseuerauerit in peccato. uel sic: qui et non cogitauerit quod esset erroris uel in ea cogitatione non steterit uel certe non perseuerauerit in his cogitationibus, quas plenas erroris aduerterit.