Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. haeremus. dic ipsa.olim convenerat, inquit,
  2. ‘ut faceres tu quod velles, nec non ego possem
  3. indulgere mihi. clames licet et mare caelo
  4. confundas, homo sum.’ nihil est audacius illis
  5. deprensis: iram atque animos a crimine sumunt.
  6. Unde haec monstra tamen vel quo de fonte, requiris?
  7. praestabat castas humilis fortuna Latinas
  8. quondam, nec vitiis contingi parva sinebant
  9. tecta labor somnique breves et vellere Tusco
  10. vexatae duraeque manus ac proximus urbi
  11. Hannibal et stantes Collina turre mariti,
  12. nunc patimur longae pacis mala, saevior armis
  13. luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem,
  14. nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo
  15. paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos
  16. et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos
  17. atque coronatum et petulans madidumque Tarentum
  18. prima peregrinos obscaena pecunia mores
  19. intulit, et turpi fregerunt saecula luxu
  20. divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?