Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. ergo non aliter poterit dormire: quibusdam
  2. somnum rixa facit, sed quamvis improbus annis
  3. atque mero fervens, cavet hunc, quem coccina laena
  4. vitari iubet et comitum longissimus ordo,
  5. multum praeterea flammarum et aenea lampas;
  6. me, quem luna solet deducere vel breve lumen
  7. candelae, cuius dispenso et tempero filum,
  8. contemnit, miserae cognosce prohoemia rixae,
  9. si rixa est, ubi tu pulsas, ego vapulo tantum,
  10. stat contra starique iubet: parere necesse est;
  11. nam quid agas, cum te furiosus cogat et idem
  12. fortior?
    unde venis?
    , exclamat, ‘cuius aceto,
  13. cuius conche tumes? quis tecum sectile porrum
  14. sutor et elixi vervecis labra comedit?
  15. nil mihi respondes? aut dic aut accipe calcem.
  16. ede ubi consistas; in qua te quaero proseucha?’
  17. dicere si temptes aliquid tacitusve recedas,
  18. tantumdem est: feriunt pariter, vadimonia deinde
  19. irati faciunt, libertas pauperis haec est:
  20. pulsatus rogat et pugnis concisus adorat