Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- fortunae invidia est bellorumque ultima, casus
- extremi, longae dira obsidionis egestas:
- huius enim, quod nunc agitur, miserabile debet
- exemplum esse cibi, sicut[*](Housman reads tibi from G in place of cibi PΨ, and conjectures si cui in place of sicut PΨ.) modo dicta mihi gens:
- post omnis herbas, post cuncta animalia, quidquid
- cogebat vacui ventris furor, hostibus ipsis
- pallorem ac maciem et tenuis miserantibus artus,
- membra aliena fame lacerabant, esse parati
- et sua. quisnam hominum veniam dare quisve deorum
- ventribus[*](So Housman, after Hadr. Vales.: PU have urbibus, and so Büch. and Owen: viribus Ψ.) abnueret dira atque inmania passis,
- et quibus illorum poterant ignoscere manes,
- quorum corporibus vescebantur? melius nos
- Zenonis praecepta monent, nec enim omnia, quaedam[*](quaedam AGLT: P has quidam: so Büch. and Housman)
- pro vita facienda putant; sed Cantaber unde
- Stoicus, antiqui praesertim aetate Metelli?
- nunc totus Graias nostrasque habet orbis Athenas,
- Gallia causidicos docuit facunda Britannos,
- de conducendo loquitur iam rhetore Thyle.
- nobilis ille tamen populus quem diximus, et par
- virtute atque fide sed maior clade Zacynthos