Saturae

Juvenal

Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.

  1. o pueri,’ Marsus dicebat et Hernicus olim
  2. Vestinusque senex; ‘panem quaeramus aratro,
  3. qui satis est mensis; laudant hoc numina ruris,
  4. quorum ope et auxilio gratae post munus aristae
  5. contingunt homini veteris fastidia quercus.
  6. nil vetitum fecisse volet quem non pudet alto
  7. per glaciem perone tegi, qui summovet Euros
  8. pellibus inversis: peregrina ignotaque nobis
  9. ad scelus atque nefas, quaecumque est, purpura ducit.’
  10. Haec illi veteres praecepta minoribus, at nunc
  11. post finem autumni media de nocte supinum
  12. clamosus iuvenem pater excitat: ‘accipe ceras,
  13. scribe, puer, vigila, causas age, perlege rubras
  14. maiorum leges, aut vitem posce libello,
  15. sed caput intactum buxo naresque pilosas
  16. adnotet et grandes miretur Laelius alas,
  17. dirue Maurorum attegias, castella Brigantum,
  18. ut locupletem aquilam tibi sexagesimus annus
  19. adferat, aut longos castrorum ferre labores
  20. si piget et trepidum solvunt tibi cornua ventrem