Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- o pueri,’ Marsus dicebat et Hernicus olim
- Vestinusque senex; ‘panem quaeramus aratro,
- qui satis est mensis; laudant hoc numina ruris,
- quorum ope et auxilio gratae post munus aristae
- contingunt homini veteris fastidia quercus.
- nil vetitum fecisse volet quem non pudet alto
- per glaciem perone tegi, qui summovet Euros
- pellibus inversis: peregrina ignotaque nobis
- ad scelus atque nefas, quaecumque est, purpura ducit.’
- Haec illi veteres praecepta minoribus, at nunc
- post finem autumni media de nocte supinum
- clamosus iuvenem pater excitat: ‘accipe ceras,
- scribe, puer, vigila, causas age, perlege rubras
- maiorum leges, aut vitem posce libello,
- sed caput intactum buxo naresque pilosas
- adnotet et grandes miretur Laelius alas,
- dirue Maurorum attegias, castella Brigantum,
- ut locupletem aquilam tibi sexagesimus annus
- adferat, aut longos castrorum ferre labores
- si piget et trepidum solvunt tibi cornua ventrem