Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- nos hominum divumque fidem clamore demus
- quanto Facsidium laudat vocalis agentem
- sportula. dic, senior bulla dignissime, nescis
- quas habeat veneres aliena pecunia? nescis
- quem tua simplicitas risum vulgo moveat, cum
- exigis a quoquam ne peieret et putet ullis
- esse aliquod numen templis araeque rubenti?
- quondam hoc indigenae vivebant more, priusquam
- sumeret agrestem posito diademate falcem
- Saturnus fugiens, tunc cum virguncula Iuno
- et privatus adhuc Idaeis Iuppiter antris;
- nulla super nubes convivia caelicolarum,
- nec puer Iliacus formosa nec Herculis uxor
- ad cyathos, et iam siccato nectare tergens
- bracchia Vulcanus Liparaea nigra taberna.
- prandebat sibi quisque deus, nec turba deorum
- talis ut est hodie, contentaque sidera paucis
- numinibus miserum urguebant Atlanta minori
- pondere, nondum aliquis[*](aliquis is read by Ψ, but omitted by P. Housman conjectures imi. See Journal of Phil. No. 67, p. 42.) sortitus triste profundi
- imperium, aut Sicula torvos cum coniuge Pluton,