Saturae
Juvenal
Juvenal. Juvenal and Persius. Ramsay, G. G., editor. London, New York: William Heinemann, G. P. Putnam's Sons, 1918.
- vestibulis abeunt veteres lassique clientes
- votaque deponunt, quamquam longissima cenae
- spes homini; caulis miseris atque ignis emendus.
- optima silvarum interea pelagique vorabit
- rex horum, vacuisque toris cantum ipse iacebit
- nam de tot pulchris et latis orbibus et tam
- antiquis una comedunt patrimonia mensa,
- nullus iam parasitus erit. sed quis ferat istas
- luxuriae sordes? quanta est gula quae sibi totos
- ponit apros, animal propter convivia natum!
- poena tamen praesens, cum tu deponis amictus
- turgidus et crudum[*](P has crudus: crudum Ψ etc.) pavonem in balnea portas,
- hinc subitae mortes atque intestata senectus;
- it[*](So AL and Housman: Büch. follows the et of P.) nova nec tristis per cunctas fabula cenas:
- ducitur iratis plaudendum funus amicis.
- Nil erit ulterius quod nostris moribus addat
- posteritas, eadem facient cupientque minores,
- omne in praecipiti vitium stetit, utere velis,
- totos pande sinus, dicas[*](dicasΨ: dices PO: Housman prefers dicas; see Journal of Phil. No. 67, p. 43.) hic forsitan ‘unde
- ingenium par materiae? unde illa priorum