Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Haec quae diximus eo etiam conducunt, ut quod [*](quod, added in ς.) apud Vergilium in sexto positum invenimus:

  1. Eripe me his, invicte, malis, aut tu mihi terram Inice,
sic esse iniice, ut supra dixi, et scribendum et legendum sciamus, nisi quis tam indocilis est, ut [*](ut, added in ς.) in hoc quoque verbo in praepositionem metri gratia protendat.

Quaerimus igitur in obicibus o littera qua ratione intendatur, cum id vocabulum factum sit a verbo obiicio et nequaquam simile sit quod a verbo moveo motus o littera longa dicitur.

Equidem memini Sulpicium Apollinarem, virum praestanti litterarum scientia, et obicibus o littera correpta dicere, in Vergilio quoque sic eum legere:

  1. qua vi maria alta tumescant
  2. Obicibus ruptis;
sed ita ut diximus,

i litteram, quae in hoc [*](hoc, added by Hertz.) vocabulo quoque gemina esse debet, paulo uberius largiusque pronuntiabat.

Congruens igitur est ut subices etiam, quod proinde ut obices compositum est, u littera brevi dici oporteat.

Ennius in tragoedia quae Achilles inscribitur, subices pro aere alto ponit qui caelo subiectus est, in his versibus:

  1. per ego déum sublimas súbices
  2. Húmidas, unde óritur imber sónitu saevo et spíritu; [*](spiritu, Festus; strepitu, ω.)
plerosque omnes tamen legere audias u littera producta.

Id ipsum autem verbum M. Cato sub alia praepositione dicit in oratione quam De Consulatu Suo habuit: Ita hos, [*](nos,H. Meyer; Italos, Falster.) inquit, fert ventus ad

primorem Pyrenaeum, quo proicit in altum. Et Pacuvius item in Chryse:
  1. Idae [*](Idae, Voss; id, ω..) promúnturium, cuius lingua in altum prócit.

De P. Africano superiore sumpta quaedam ex annalibus memoratu .