Noctes Atticae

Gellius, Aulus

Gellius, Aulus. The Attic Nights of Aulus Gellius. Rolfe, John C., editor. Cambridge, Mass.; London: Harvard University Press; William Heinemann, 1927 (printing).

Censeo, inquit, si rem servare vis, faciundum ut quadringentos [*](trecentos, Livy and others.) aliquos milites ad verrucam illam, sic enim Cato locum editum asperumque appellat, ire iubeas, eamque uti occupent imperes horterisque; hostes profecto ubi id viderint, fortissimus quisque et promptissimus ad occursandum pugnandumque in eos praevertentur unoque illo negotio sese alligabunt atque illi omnes quadringenti procul dubio obtruncabuntur.

Tunc interea, occupatis in ea caede hostibus, tempus exercitus ex hoc loco educendi habebis.

Alia nisi haec salutis via nulla est. Consul tribuno respondit, consilium quidem istud aeque providens sibi viderier; sed istos, inquit, milites quadringentos ad eum locum in hostium cuneos quisnam erit qui ducat?

Si alium, inquit tribunus, neminem , me licet ad hoc periculum utare; ego hanc tibi et reipublicae animam do.

Consul tribuno gratias laudesque agit.

Tribunus et quadringenti ad moriendum proficiscuntur.

Hostes eorum

audaciam demirantur, quorsum ire pergant in expectando sunt.

Sed ubi apparuit ad eam [*](ad eam, J. F. Gronov; eadem, RV.; eandenm, P.) verrucam occupandam iter intendere, mittit adversum illos imperator Carthaginiensis peditatum equitatumque quos in exercitu viros habuit strenuissimos.