Noctes Atticae

Haec eadem super Pythagora noster Taurus cum dixisset: Nunc autem, inquit, isti qui repente pedibus ad philosophos devertunt, non est hoc satis quod sunt omnino ἀθεώρητοι, ἄμουσοι, ἀγεωμέτρητοι, sed legem etiam dant qua philosophari discant.

Alius ait hoc me primum doce, item alius hoc volo, inquit, discere, istud nolo; hic a Symposio Platonis incipere gestit propter Alcibiadae comisationem, ille a Phaedro propter Lysiae orationem.

Est etiam, inquit, pro Iuppiter! qui Platonem legere postulet non vitae ornandae, sed linguae orationisque comendae gratia, nec ut modestior fiat, sed ut lepidior.

Haec Taurus dicere solitus, novicios sectatores cum veteribus Pythagoricis pensitans.

Sed id quoque non Praetereundum est, quod omnes, simul atque a [*](atque a, J. Gronov; at quia, P; qui a, ω.) Pythagora in cohortem illam disciplinarum recepti erant, quod quisque familiae, pecuniae habebat in medium dabat et coibatur societas inseparabilis, [*](tam, qualn, Momsen.) illud fuit anticum consortium, quod iure atque verbo Romano appellabatur ercto non cito.