Argonautica

Valerius Flaccus, Gaius

Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.

  1. signa mali; reddi iubet exitiale sacerdos
  2. vellus et Haemoniis infaustum[*](infaustum NT, infastum V, infestum C ) mittere terris.
  3. contra Sole satus Phrixi praecepta volutans[*](uolutans M uoluntas V )
  4. aegro corde negat, nec vulgi cura tyranno,
  5. dum sua sit modo tuta[*](tuta M, tua V ) salus. tunc ordine regi
  6. proximus et frater materno sanguine Perses
  7. increpitare virum; sequitur duce turba reperto.
  8. ille furens ira solio se proripit alto
  9. praecipitatque patres ipsumque ut[*](ipsumque ut Sudhaus, cf. 215, ipsum qui V, ipsum quoque C, ipsum quin Heinsius ) talibus ausis
  10. spem sibi iam rerum vulgi levitate serentem[*](ferentem C )
  11. ense petit. rapit inde fugam crudelia Perses
  12. signa gerens omnemque quatit rumoribus arcton.
  13. iamque aderat magnis regum[*](regum C, regnum V ) cum milibus urbi,
  14. primaque in adversos frustratus proelia muros
  15. constiterat. datus et sociis utrimque cremandis
  16. ille dies alterque dies, cum Marte remisso
  17. debitus Aeaeis[*](Aetheis C ) dux Thessalus adpulit oris.
  18. Nox hominum genus et duros miserata[*](miserata Bon. 1, mirata V ) labores
  19. rettulerat fessis optata silentia terris.
    20. p.117
  20. at Iuno et summi virgo Iovis intima secum