Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- tristia fata manent? sic te olim pergere sensi,
- Iuppiter, iniustae quando mihi virginis armis
- concidit infelix et nunc chaos implet Orion.
- nec tibi nunc virtus aut det[*](aut det T 1 Bon. 2, audet V ) fiducia nostri,
- nate, animos opibusque ultra ne[*](ultra etiam V habet | ne Carrio, nec V ) crede paternis.
- iam iam aliae[*](eliae V ) vires maioraque sanguine nostro
- vincunt fata Iovis, potior cui cura suorum est.
- atque ideo neque ego hanc tumidis[*](tumidis V, motis C ) avertere ventis
- temptavi tenuive ratem, nec iam mora morti
- hinc erit ulla tuae. reges preme, dure,[*](preme dure V, doliture C, premit ille Schenkl ) secundos.'
- abstulit inde oculos, natumque et tristia linquens[*](linquens M, linque V )
- proelia sanguineo terras pater alluit aestu.
- Principio fluvios gentemque et litora ductor
- explorare iubet, paulumque egressus Echion
- invenit obscura gemitus in valle trahentem
- clam iuvenem et caesi maerentem nomen amici.
- ille virum ut contra venientem umbrataque vidit
- tempora Parrhasio patris de more galero
- paciferaeque manu nequiquam insignia virgae,
- 'heu fuge', ait 'certo, quicumque es, perdite, passu,