Fabulae
Phaedrus
Phaedrus. Phaedri Augusti Liberti Fabulae Aesopiae. Müller, Lucian, editor. Leipzig. Teubner, 1876.
- Ille in sinum repente demisit caput
- Et sic porcelli vocem est imitatus sua,
- Verum ut subesse pallio contenderent
- Et excuti iuberent. Quo facto simul
- Nihil est repertum, multis onerant lancibus
- Hominemque plausu prosequuntur maximo.
- Hoc vidit fieri rusticus: Non mehercules
- Me vincet inquit, et statim professus est
- Idem facturum melius se postridie.
- Fit turba maior. Iam favor mentes tenet
- Et derisuri, non spectaturi sedent.
- Uterque prodit. Scurra degrunnit prior
- Movetque plausus et clamores suscitat.
- Tunc simulans sese vestimentis rusticus
- Porcellum obtegere (quod faciebat scilicet,
- Sed, in priore quia nil compererant, latens)
- Pervellit aurem vero, quem celaverat,
- Et cum dolore vocem naturae exprimit.
- Acclamat populus scurram multo similius
- Imitatum, et cogit rusticum trudi foras.