Fabulae

Phaedrus

Phaedrus. Phaedri Augusti Liberti Fabulae Aesopiae. Müller, Lucian, editor. Leipzig. Teubner, 1876.

  1. Illam osculantur, qua sunt oppressi, manum,
  2. Tacite gementes tristem fortunae vicem.
  3. Quin etiam resides et sequentes otium,
  4. Ni defuisse noceat, repunt ultimi;
  5. In quis Menander, nobilis comoediis
  6. Quas, ipsum ignorans, legerat Demetrius
  7. Et admiratus fuerat ingenium viri,
  8. Unguento delibutus, vestitu fluens,
  9. Veniebat gressu delicato et languido.
  10. Hunc ubi tyrannus vidit extremo agmine:
  11. Quisnam cinaedus ille in conspectum meum
  12. Audet venire? Responderunt proximi:
  13. Hic est Menander scriptor. Mutatus statim:
  14. Homo inquit fieri non potest formosior.
  1. Duo cum incidissent in latronem milites,
  2. Unus profugit, alter autem restitit
  3. Et vindicavit sese forti dextera.
  4. Latrone exciso timidus accurrit comes
  5. Stringitque gladium, dein reiecta paenula:
  6. Cedo inquit illum; iam curabo sentiat,