Ex Ponto

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. proxima subsequitur, quid agas, audire voluntas, [*](voluptas)
  2. et si, quidquid [*](si quid vel iam si quid vel nunc quicquid) agis, sit tibi cura mei.
  3. nec dubito quin sit, sed me timor ipse malorum
  4. saepe supervacuos cogit habere metus,
  5. da veniam, quaeso, nimioque ignosce timori.
  6. tranquillas etiam naufragus horret aquas.
  7. qui semel est laesus fallaci piscis ab hamo,
  8. omnibus unca cibis aera subesse putat.
  9. saepe canem longe visum fugit agna lupumque
  10. credit, et ipsa suam nescia vitat opem.
  11. membra reformidant mollem quoque saucia tactum,
  12. vanaque sollicitis incutit [*](inmutat vel incitat vel concitat corr. σ ) umbra metum.
  13. sic ego Fortunae telis confixus iniquis
  14. pectore concipio nil nisi triste meo.
  15. iam mihi fata liquet coeptos servantia cursus
  16. per sibi consuetas semper itura vias :
  17. observare deos, ne quid mihi cedat amice,
  18. verbaque Fortunae vix puto posse dari.
  19. est illi curae me perdere, quaeque solebat
  20. esse levis, constans et bene certa nocet,