Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- venit ad Adrastum Tydeus Calydone fugatus,
- et Teucrum Veneri grata recepit humus.
- quid referam veteres Romanae gentis, apud quos
- exulibus tellus ultima Tibur erat?
- persequar ut cunctos, nulli datus omnibus aevis
- tam procul a patria est horridiorve locus.
- quo magis ignoscat sapientia vestra dolenti:
- quae facit ex dictis, non ita multa, tuis.
- nec tamen infitior, si possint nostra coire
- vulnera, praeceptis posse coire tuis.
- sed vereor ne me frustra servare labores,
- neu iuver admota perditus aeger ope.
- nec loquor haec, quia sit maior prudentia nobis,
- sed sum quam medico notior ipse mihi.
- ut tamen hoc ita sit, munus tua grande voluntas
- ad me pervenit consuliturque boni.
- Iam mihi deterior canis aspergitur aetas,
- iamque meos vultus ruga senilis arat .
- iam vigor et quasso languent in corpore vires,
- nec, iuveni lusus qui placuere, iuvant.