Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- mens tamen aegra iacet, nec tempore robora sumpsit,
- affectusque animi, qui fuit ante, manet.
- quaeque mora spatioque suo coitura putavi
- vulnera non aliter quam modo facta dolent.
- scilicet exiguis prodest annosa vetustas;
- grandibus accedunt tempore damna malis,
- paene decem totis aluit Poeantius annis
- pestiferum tumido vulnus ab angue datum.
- Telephus aeterna consumptus tabe perisset,
- si non, quae nocuit, dextra tulisset opem.
- et mea, si facinus nullum commisimus, opto,
- vulnera qui fecit, facta levare velit,
- contentusque mei iam tandem parte doloris
- exiguum pleno de mare demat aquae,
- detrahat ut multum, multum restabit acerbi, [*](acervi)
- parsque meae poenae totius instar erit.
- litora quot conchas, quot amoena rosaria [*](amoenos hostia vel a. postia) flores,
- quotve soporiferum grana papaver habet,