Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- saepe pater dixit ‘studium quid inutile temptas :
- Maeonides nullas ipse reliquit opes.’
- motus eram dictis, totoque Helicone relicto
- scribere temptabam [*](conabar) verba soluta modis.
- sponte sua carmen numeros veniebat ad aptos,
- et quod temptabam scribere [*](dicere) versus erat.
- interea tacito passu labentibus annis
- liberior fratri sumpta mihique toga est,
- induiturque umeris [*](humeros) cum lato purpura clavo,
- et studium nobis, quod fuit ante, manet.
- iamque decem vitae frater geminaverat annos,
- cum perit, et coepi parte carere mei.
- cepimus et tenerae primos aetatis honores,
- eque [*](hecque vel deque) viris quondam pars tribus una fui.
- curia restabat . clavi mensura coacta est,
- maius erat nostris viribus illud onus.
- nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori,
- sollicitaeque fugax ambitionis eram,
- et petere Aoniae suadebant tuta sorores
- otia, iudicio semper amata meo.