Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. saepe pater dixit ‘studium quid inutile temptas :
  2. Maeonides nullas ipse reliquit opes.’
  3. motus eram dictis, totoque Helicone relicto
  4. scribere temptabam [*](conabar) verba soluta modis.
  5. sponte sua carmen numeros veniebat ad aptos,
  6. et quod temptabam scribere [*](dicere) versus erat.
  7. interea tacito passu labentibus annis
  8. liberior fratri sumpta mihique toga est,
  9. induiturque umeris [*](humeros) cum lato purpura clavo,
  10. et studium nobis, quod fuit ante, manet.
  11. iamque decem vitae frater geminaverat annos,
  12. cum perit, et coepi parte carere mei.
  13. cepimus et tenerae primos aetatis honores,
  14. eque [*](hecque vel deque) viris quondam pars tribus una fui.
  15. curia restabat . clavi mensura coacta est,
  16. maius erat nostris viribus illud onus.
  17. nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori,
  18. sollicitaeque fugax ambitionis eram,
  19. et petere Aoniae suadebant tuta sorores
  20. otia, iudicio semper amata meo.