Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quique bovem Siculo fertur donasse tyranno,
- et dictis artes conciliasse suas:
- ‘munere in hoc, rex, est usus, sed imagine maior,
- nec sola est operis forma probanda mei.
- aspicis a dextra latus hoc adapertile tauri?
- hac [*](hic) tibi, quem perdes, coniciendus erit.
- protinus inclusum lentis carbonibus ure:
- mugiet, et veri vox erit illa bovis.
- pro quibus inventis, ut munus munere penses,
- da, precor, ingenio praemia digna meo.’
- dixerat, at Phalaris ‘poenae mirande repertor,
- ipse tuum praesens imbue ’ dixit opus.
- 'nec mora, monstratis crudeliter ignibus ustus
- exhibuit geminos ore gemente sonos.
- quid mihi cum Siculis inter Scythiamque Getasque?
- ad te, quisquis is es, nostra querella redit,
- utque sitim nostro possis explere cruore,
- quantaque vis, avido gaudia corde feras,
- tot mala sum fugiens tellure, tot aequore passus,
- te quoque ut auditis posse dolere putem,