Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- utque sedet vultu fassus Telamonius iram,
- inque oculis facinus barbara mater habet,
- sic madidos siccat digitis Venus uda capillos,
- et modo maternis tecta videtur aquis,
- bella sonant alii telis instructa eruditis,
- parsque tui generis, pars tua facta canunt,
- invida me spatio natura coercuit arto,
- ingenio vires exiguasque dedit,
- et tamen ille tuae felix Aeneidos auctor
- contulit in Tyrios arma virumque toros,
- nec legitur pars ulla magis de corpore toto,
- quam non legitimo foedere iunctus amor.
- Phyllidis hic idem teneraeque Amaiyllidis ignes
- bucolicis iuvenis luserat ante modis,
- nos quoque iam pridem scripto peccavimus isto:
- supplicium patitur non nova culpa novum;
- carminaque edideram, cum te delicta notantem
- praeterii totiens inreprehensus [*](inrequietus) eques.