Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. ille erat assidue saevis agitatus in armis :
  2. adsuetus studiis mollibus ipse fui.
  3. me deus oppressit, nullo mala nostra levante:
  4. bellatrix illi diva ferebat opem.
  5. cumque minor Iove sit tumidis qui regnat in undis,
  6. illum Neptuni, me Iovis ira premit,
  7. adde, quod illius pars maxima ficta laborum,
  8. ponitur in nostris fabula nulla malis.
  9. denique quaesitas tetigit tamen ille Penates,
  10. quaeque diu petiit, contigit arva tamen:
  11. at mihi perpetuo patria tellure carendum est,
  12. ni fuerit laesi mollior ira dei.
  1. Nec tantum Clario est Lyde dilecta poetae,
  2. nec tantum Coo [*](Coo Clario) Bittis [*](battis corr. Merkel) amata suo est,
  3. pectoribus quantum tu nostris, uxor, inhaeres,
  4. digna minus misero, non meliore viro.