Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- dixit, et ut lacrimae (neque enim lacrimare deorum est)
- decidit in tepidos lucida gutta sinus,
- flent pariter molles animis virgoque senexque;
- e quibus haec iusti verba fuere senis:
- ‘sic tibi, quam raptam quaeris, sit filia sospes,
- surge nec exiguae despice tecta casae.’
- cui dea duc! inquit scisti, qua cogere posses,
- seque levat saxo subsequiturque senem,
- dux comiti narrat, quam sit sibi filius aeger
- nec capiat somnos invigiletque malis.
- illa soporiferum, parvos initura penates,
- colligit agresti lene papaver humo;
- dum legit, oblito fertur gustasse palato
- longamque imprudens exsoluisse famem.
- quae quia principio posuit ieiunia noctis,
- tempus habent mystae sidera visa cibi.
- limen ut intravit, luctus videt omnia plena:
- iam spes in puero nulla salutis erat.
- matre salutata (mater Metanira vocatur)
- iungere dignata est os puerile suo.