Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- plurima lecta rosa est, sunt et sine nomine flores;
- ipsa crocos tenues liliaque alba legit,
- carpendi studio paulatim longius itur,
- et dominam casu nulla secuta comes.
- hanc videt et visam patruus velociter aufert
- regnaque caeruleis in sua portat equis,
- illa quidem clamabat ‘io, carissima mater,
- auferor!’ ipsa suos abscideratque sinus:
- panditur interea Diti via, namque diurnum
- lumen inadsueti vix patiuntur equi.
- at chorus aequalis, cumulatis flore canistris,
- Persephone, clamant ad tua dona veni!
- ut clamata silet, montes ululatibus implent
- et feriunt maesta pectora nuda manu.
- attonita est plangore Ceres (modo venerat Hennam)
- nec mora, me miseram! filia, dixit ubi es?
- mentis inops rapitur, quales audire solemus
- Threicias fusis maenadas ire comis,
- ut vitulo mugit sua mater ab ubere rapto
- et quaerit fetus per nemus omne suos: