Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- amisere suum: forma est diversa priori.
- Quae quia mendaci parientem iuverat ore,
- ore parit nostrasque domos, ut et ante, frequentat.”
- Dixit, et admonitu veteris commota ministrae
- ingemuit. Quam sic nurus est adfata dolentem:
- “Te tamen, o genetrix, alienae sanguine vestro
- rapta movet facies. Quid si tibi mira sororis
- fata meae referam? quamquam lacrimaeque dolorque
- impediunt prohibentque loqui. Fuit unica matri
- (me pater ex alia genuit) notissima forma
- Oechalidum Dryope. Quam virginitate carentem
- vimque dei passam Delphos Delumque tenentis
- excipit Andraemon, et habetur coniuge felix.
- Est lacus adclivis devexo margine formam
- litoris efficiens: summum myrteta coronant.
- Venerat huc Dryope fatorum nescia, quoque
- indignere magis, nymphis latura coronas;
- inque sinu puerum, qui nondum impleverat annum,
- dulce ferebat onus tepidique ope lactis alebat.
- Haud procul a stagno Tyrios imitata colores