Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Talia dicenti curarum maxima nutrix
- nox intervenit, tenebrisque audacia crevit.
- Prima quies aderat, qua curis fessa diurnis
- pectora somnus habet: thalamos taciturna paternos
- intrat et (heu facinus!) fatali nata parentem
- crine suum spoliat praedaque potita nefanda [*](fert secum spolium celeris progressaque porta)
- per medios hostes (meriti fiducia tanta est)
- pervenit ad regem. Quem sic adfata paventem est:
- “Suasit amor facinus. Proles ego regia Nisi
- Scylla tibi trado patriaeque meosque penates.
- Praemia nulla peto nisi te. Cape pignus amoris
- purpureum crinem, nec me nunc tradere crinem,
- sed patrium tibi crede caput.” Scelerataque dextra
- munera porrexit. Minos porrecta refugit
- turbatusque novi respondit imagine facti:
- “Di te summoveant, o nostri infamia saecli,
- orbe suo, tellusque tibi pontusque negetur.
- Certe ego non patiar Iovis incunabula, Creten,
- qui meus est orbis, tantum contingere monstrum.”
- Dixit, et ut leges captis iustissimus auctor