Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Omnibus his faciemque suam faciemque locorum
- reddidit. Est illic agrestis imagine Phoebus,
- utque modo accipitris pennas, modo terga leonis
- gesserit, ut pastor Macareida luserit Issen;
- Liber ut Erigonen falsa deceperit uva,
- ut Saturnus equo geminum Chirona crearit.
- Ultima pars telae, tenui circumdata limbo,
- nexilibus flores hederis habet intertextos.
- Non illud Pallas, non illud carpere Livor
- possit opus. Doluit successu flava virago
- et rupit pictas, caelestia crimina, vestes.
- Utque Cytoriaco radium de monte tenebat,
- ter quater Idmoniae frontem percussit Arachnes.
- Non tulit infelix laqueoque animosa ligavit
- guttura. Pendentem Pallas miserata levavit
- atque ita “vive quidem, pende tamen, improba” dixit:
- “lexque eadem poenae, ne sis secura futuri,
- dicta tuo generi serisque nepotibus esto.”
- Post ea discedens sucis Hecateidos herbae
- sparsit; et extemplo tristi medicamine tactae