Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- et comes et veri non dissimulator amoris,
- postquam exhalantem sub acerbo vulnere vitam
- deploravit Athin, quos ille tetenderat arcus
- arripit et “mecum tibi sint certamina” dixit:
- “nec longum pueri fato laetabere, quo plus
- invidiae, quam laudis habes.” Haec omnia nondum
- dixerat, emicuit nervo penetrabile telum
- vitatumque tamen sinuosa veste pependit.
- Vertit in hunc harpen spectatam caede Medusae
- Acrisioniades adigitque in pectus: at ille
- iam moriens, oculis sub nocte natantibus atra
- circumspexit Athin seque acclinavit ad illum
- et tulit ad manes iunctae solacia mortis.
- Ecce Syenites, genitus Metione, Phorbas
- et Libys Amphimedon, avidi committere pugnam,
- sanguine, quo late tellus madefacta tepebat,
- conciderant lapsi: surgentibus obstitit ensis,
- alterius costis, iugulo Phorbantis adactus.
- At non Actoriden Erytum, cui lata bipennis
- telum erat, hamato Perseus petit ense, sed altis