Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- unam seposuit, sed qua nec acutior ulla
- nec minus incerta est nec quae magis audiat arcus,
- oppositoque genu curvavit flexile cornum
- inque cor hamata percussit harundine Ditem.
- Haud procul Hennaeis lacus est a moenibus altae,
- nomine Pergus, aquae. Non illo plura Caystros
- carmina cycnorum labentibus audit in undis.
- Silva coronat aquas cingens latus omne, suisque
- frondibus ut velo Phoebeos submovet ictus.
- Frigora dant rami, tyrios humus umida flores:
- perpetuum ver est. Quo dum Proserpina luco
- ludit et aut violas aut candida lilia carpit,
- dumque puellari studio calathosque sinumque
- implet et aequales certat superare legendo,
- paene simul visa est dilectaque raptaque Diti:
- usque adeo est properatus amor. Dea territa maesto
- et matrem et comites, sed matrem saepius, ore
- clamat; et, ut summa vestem laniarat ab ora,
- conlecti flores tunicis cecidere remissis.
- Tantaque simplicitas puerilibus adfuit annis,