Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- sublimes animos et alumno numine Iuno,
- nec tulit, et secum “potuit de paelice natus
- vertere Maeonios pelagoque inmergere nautas
- et laceranda suae nati dare viscera matri
- et triplices operire novis Minyeidas alis:
- nil poterit Iuno nisi inultos flere dolores?
- idque mihi satis est? haec una potentia nostra est?
- ipse docet, quid agam (fas est et ab hoste doceri),
- quidque furor valeat, Penthea caede satisque
- ac super ostendit: cur non stimuletur eatque
- per cognata suis exempla furoribus Ino?”
- Est via declivis funesta nubila taxo,
- ducit ad infernas per muta silentia sedes.
- Styx nebulas exhalat iners, umbraeque recentes
- descendunt illac simulacraque functa sepulcris. [*](Pallor hiemsque tenent late loca senta, novique,qua sit iter, manes, Stygiam qua ducat ad urbem,ignorant, ubi sit nigri fera regia Ditis.)
- Mille capax aditus et apertas undique portas
- urbs habet, utque fretum de tota flumina terra,
- sic omnes animas locus accipit ille, nec ulli
- exiguus populo est, turbamve accedere sentit.
- Errant exsangues sine corpore et ossibus umbrae,