Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- flectimus, ignava nequeunt gravitate moveri.
- Illa quidem pugnat recto se attollere trunco,
- sed genuum iunctura riget, frigusque per inguen
- labitur, et callent amisso sanguine venae.
- Utque malum late solet inmedicabile cancer
- serpere et inlaesas vitiatis addere partes,
- sic letalis hiems paulatim in pectora venit
- vitalesque vias et respiramina clausit.
- Nec conata loqui est, nec, si conata fuisset,
- vocis habebat iter: saxum iam colla tenebat,
- oraque duruerant, signumque exsangue sedebat.
- Nec lapis albus erat: sua mens infecerat illam.
- Has ubi verborum poenas mentisque profanae
- cepit Atlantiades, dictas a Pallade terras
- linquit et ingreditur iactatis aethera pennis.
- Sevocat hunc genitor. Nec causam fassus amoris
- “fide minister” ait “iussorum, nate, meorum,
- pelle moram solitoque celer delabere cursu,
- quaeque tuam matrem tellus a parte sinistra
- suspicit (indigenae Sidonida nomine dicunt),