Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- avertens faciem “procul a! procul omina” dixit
- “talia di pellant! Multoque ego iustius aevum
- exsul agam, quam me videant Capitolia regem!”
- Dixit et extemplo populumque gravemque senatum
- convocat, ante tamen pacali cornua lauro
- velat; et aggeribus factis a milite forti
- insistit priscosque deos e more precatus
- “est” ait “hic unus, quem vos nisi pellitis urbe,
- rex erit. Is qui sit, signo, non nomine dicam:
- cornua fronte gerit. Quem vobis indicat augur,
- si Romam intrarit, famularia iura daturum.
- Ille quidem potuit portas inrumpere apertas,
- sed nos obstitimus, quamvis coniunctior illo
- nemo mihi est. Vos urbe virum prohibete, Quirites,
- vel, si dignus erit, gravibus vincite catenis,
- aut finite metum fatalis morte tyranni!”
- Qualia succinctis, ubi trux insibilat eurus,
- murmura pinetis fiunt, aut qualia fluctus
- aequorei faciunt, siquis procul audiat illos,
- tale sonat populus; sed per confusa frementis