Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- addidit obscenis convicia rustica dictis,
- nec prius os tacuit, quam guttura condidit arbor:
- arbore enim sucoque licet cognoscere mores;
- quippe notam linguae bacis oleaster amaris
- exhibet: asperitas verborum cessit in illas.
- Hinc ubi legati rediere, negata ferentes
- arma Aetola sibi, Rutuli sine viribus illis
- bella instructa gerunt, multumque ab utraque cruoris
- parte datur; fert ecce avidas in pinea Turnus
- texta faces, ignesque timent, quibus unda pepercit.
- Iamque picem et ceras alimentaque cetera flammae
- Mulciber urebat perque altum ad carbasa malum
- ibat, et incurvae fumabant transtra carinae:
- cum memor has pinus Idaeo vertice caesas
- sancta deum genetrix tinnitibus aera pulsi
- aeris et inflati complevit murmure buxi,
- perque leves domitis invecta leonibus auras
- “inrita sacrilega iactas incendia dextra,
- Turne!” ait. “Eripiam, nec me patiente cremabit
- ignis edax nemorum partes et membra meorum.”