Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Huic ego (nam vires animus dabat) “adspice,” dixi,
- “quantum concedant nostro tua cornua ferro!”
- et iaculum torsi; quod cum vitare nequiret,
- opposuit dextram passurae vulnera fronti:
- adfixa est cum fronte manus. Fit clamor, at illum
- haerentem Peleus et acerbo vulnere victum
- (stabat enim propior) mediam ferit ense sub alvum.
- Prosiluit terraque ferox sua viscera traxit
- tractaque calcavit calcataque rupit et illis
- crura quoque inpediit et inani concidit alvo.
- Nec te pugnantem tua, Cyllare, forma redemit,
- si modo naturae formam concedimus illi:
- barba erat incipiens, barbae color aureus, aurea
- ex umeris medios coma dependebat in armos.
- Gratus in ore vigor; cervix umerique manusque
- pectoraque artificum laudatis proxima signis,
- et quacumque vir est; nec equi mendosa sub illo
- deteriorque viro facies: da colla caputque,
- Castore dignus erit; sic tergum sessile, sic sunt
- pectora celsa toris. Totus pice nigrior atra;