Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Aut, mea si vestras mulcebunt carmina mentes,
- desit in hac mihi parte fides, nec credite factum,
- vel, si credetis, facti quoque credite poenam.
- Si tamen admissum sinit hoc natura videri, [*](gentibus Ismariis et nostro gratulor orbi,)
- gratulor huic terrae, quod abest regionibus illis,
- quae tantum genuere nefas. Sit dives amomo
- cinnamaque costumque suum sudataque ligno
- tura ferat floresque alios Panchaia tellus,
- dum ferat et murram: tanti nova non fuit arbor.
- Ipse negat nocuisse tibi sua tela Cupido,
- Myrrha, facesque suas a crimine vindicat isto.
- Stipite te Stygio tumidisque adflavit echidnis
- e tribus una soror. Scelus est odisse parentem:
- hic amor est odio maius scelus. Undique lecti
- te cupiunt proceres, totoque oriente iuventus
- ad thalami certamen adest. Ex omnibus unum
- elige, Myrrha, virum: dum ne sit in omnibus unus.
- Illa quidem sentit foedoque repugnat amori
- et secum “quo mente feror? quid molior?” inquit:
- “di, precor, et pietas sacrataque iura parentum,