Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- Hunc deus arquitenens, et numquam talibus armis
- ante nisi in dammis capreisque fugacibus usus,
- mille gravem telis exhausta paene pharetra
- perdidit effuso per vulnera nigra veneno.
- Neve operis famam posset delere vetustas,
- instituit sacros celebri certamine ludos,
- Pythia perdomitae serpentis nomine dictos.
- Hic iuvenum quicumque manu pedibusve rotave
- vicerat, aesculeae capiebat frondis honorem:
- nondum laurus erat, longoque decentia crine
- tempora cingebat de qualibet arbore Phoebus.
- Primus amor Phoebi Daphne Peneia, quem non
- fors ignara dedit, sed saeva Cupidinis ira.
- Delius hunc, nuper victa serpente superbus,
- viderat adducto flectentem cornua nervo
- “quid” que “tibi, lascive puer, cum fortibus armis?”
- dixerat, “ista decent umeros gestamina nostros,
- qui dare certa ferae, dare vulnera possumus hosti,
- qui modo pestifero tot iugera ventre prementem
- stravimus innumeris tumidum Pythona sagittis.