Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Quaecumque herba potens ad opem radixque medenti
- Utilis in toto nascitur orbe, mea est.
- Me miseram, quod amor non est medicabilis herbis!
- Deficior prudens artis ab arte mea.
- Quod nec graminibus tellus fecunda creandis
- Nec deus, auxilium tu mihi ferre potes.
- Et potes, et merui — dignae miserere puellae!
- Non ego cum Danais arma cruenta fero —
- Sed tua sum tecumque fui puerilibus annis
- Et tua, quod superest temporis, esse precor!
- Lemnias Hypsipyle, Bacchi genus, Aesone nato
- Dicit, et in verbis pars quta mentis erat:
- Litora Thessaliae reduci tetigisse carina
- Diceris auratae vellere dives ovis.
- Gratulor incolumi, quantum sinis; hoc tamen ipsum
- Debueram scripto certior esse tuo.
- Nam ne pacta tibi praeter mea regna redires,
- Cum cuperes, ventos non habuisse potes;
- Quamlibet adverso signatur epistula vento.
- Hypsipyle missa digna salute fui.
91