Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Vim licet appelles et culpam nomine veles;
- Quae totiens rapta est, praebuit ipsa rapi.
- At manet Oenone fallenti casta marito —
- Et poteras falli legibus ipse tuis!
- Me Satyri celeres — silvis ego tecta latebam —
- Quaesierunt rapido, turba proterva, pede
- Cornigerumque caput pinu praecinctus acuta
- Faunus in inmensis, qua tumet Ida, iugis.
- Me fide conspicuus Troiae munitor amavit,
- Admisitque meas ad sua dona manus.
- Quaecumque herba potens ad opem radixque medenti
- Utilis in toto nascitur orbe, mea est.
- Me miseram, quod amor non est medicabilis herbis!
- Deficior prudens artis ab arte mea.
- Quod nec graminibus tellus fecunda creandis
- Nec deus, auxilium tu mihi ferre potes.
- Et potes, et merui — dignae miserere puellae!
- Non ego cum Danais arma cruenta fero —
- Sed tua sum tecumque fui puerilibus annis
- Et tua, quod superest temporis, esse precor!