Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Vixque manu pigra totiens infusa resurgunt
- Lumina, vix moto corripit igne faces.
- Saepe coronatis stillant unguenta capillis
- Et trahitur multo splendida palla croco.
- Cum tetigit limen, lacrimas mortisque timorem
- Cernit et a cultu multa remota suo,
- Et pudet in tristi laetum consurgere turba,
- Quique erat in palla, transit in ora rubor.
- Proicit ipse sua deductas fronte coronas,
- Spissaque de nitidis tergit amoma comis;
- At mihi, vae miserae! torrentur febribus artus
- Et gravius iusto pallia pondus habent,
- Nostraque plorantes video super ora parentes,
- Et face pro thalami fax mihi mortis adest.
- Parce laboranti, picta dea laeta pharetra,
- Daque salutiferam iam mihi fratris opem.
- Turpe tibi est, illum causas depellere leti,
- Te contra titulum mortis habere meae.
- Numquid, in umbroso cum velles fonte lavari,
- Inprudens vultus ad tua labra tuli,