Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Et decor et vultus sine rusticitate pudentes,
  2. Et, Thetidis qualis vix rear esse, pedes.
  3. Cetera si possem laudare, beatior essem,
  4. Nec dubito, totum quin sibi par sit opus.
  5. Hac ego conpulsus, non est mirabile, forma
  6. Si pignus volui vocis habere tuae.
  7. Denique, dum captam tu te cogare fateri,
  8. Insidiis esto capta puella meis.
  9. Invidiam patiar; passo sua praemia dentur.
  10. Cur suus a tanto crimine fructus abest?
  11. Hesionen Telamon, Briseida cepit Achilles;
  12. Utraque victorem nempe secuta virum.
  13. Quamlibet accuses et sis irata licebit,
  14. Irata liceat dum mihi posse frui.
  15. Idem, qui facimus, factam tenuabimus iram,
  16. Copia placandi sit modo parva tui.
  17. Ante tuos liceat flentem consistere vultus
  18. Et liceat lacrimis addere verba suis,
  19. Utque solent famuli, cum verbera saeva verentur,
  20. Tendere submissas ad tua crura manus!