Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Credidimus blandis, quorum tibi copia, verbis;
- Credidimus generi nominibusque tuis;
- Credidimus lacrimis — an et hae simulare docentur?
- Hae quoque habent artes, quaque iubentur, eunt?
- Dis quoque credidimus. quo iam tot pignora nobis?
- Parte satis potui qualibet inde capi.
- Nec moveor, quod te iuvi portuque locoque —
- Debuit haec meriti summa fuisse mei!
- Turpiter hospitium lecto cumulasse iugali
- Paenitet, et lateri conseruisse latus.
- Quae fuit ante illam, mallem suprema fuisset
- Nox mihi, dum potui Phyllis honesta mori.
- Speravi melius, quia me meruisse putavi;
- Quaecumque ex merito spes venit, aequa venit.
- Fallere credentem non est operosa puellam
- Gloria. simplicitas digna favore fuit.
- Sum decepta tuis et amans et femina verbis.
- Di faciant, laudis summa sit ista tuae!
- Inter et Aegidas, media statuaris in urbe,
- Magnificus titulis stet pater ante suis.