Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Hanc tibi Priamides mitto, Ledaea, salutem,
- Quae tribui sola te mihi dante potest.
- Eloquar, an flammae non est opus indice notae,
- Et plus quam vellem iam meus extat amor?
- Ille quidem lateat malim, dum tempora dentur
- Laetitiae mixtos non habitura metus,
- Sed male dissimulo; quis enim celaverit ignem,
- Lumine qui semper proditur ipse suo?
- Si tamen expectas, vocem quoque rebus ut addam —
- Uror! habes animi nuntia verba mei.
- Parce, precor, fasso, nec vultu cetera duro
- Perlege, sed formae conveniente tuae.
- Iamdudum gratum est, quod epistula nostra recepta
- Spem facit, hoc recipi me quoque posse modo.
- Quae rata sit, nec te frustra promiserit, opto,
- Hoc mihi quae suasit, mater Amoris, iter;
- Namque ego divino monitu — ne nescia pecces —
- Advehor, et coepto non leve numen adest.
- Praemia magna quidem, sed non indebita, posco;
- Pollicita est thalamo te Cytherea meo.