Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sive latet Phoebus seu terris altior exstat,
- Tu mihi luce celer, tu mihi nocte veni,
- Nocte tamen quam luce magis — nox grata puellis
- Quarum suppositus colla lacertus habet.
- Aucupor in lecto mendaces caelibe somnos;
- Dum careo veris gaudia falsa iuvant.
- Sed tua cur nobis pallens occurrit imago?
- Cur venit a labris multa querela tuis?
- Excutior somno simulacraque noctis adoro;
- Nulla caret fumo Thessalis ara meo;
- Tura damus lacrimamque super, qua sparsa relucet,
- Ut solet adfuso surgere flamma mero.
- Quando ego, te reducem cupidis amplexa lacertis,
- Languida laetitia solvar ab ipsa mea?